Presentación

Esta asociación surge por iniciativa de un grupo de personas aunadas en torno al deseo común de ampliar, defender y difundir la cultura y el patrimonio. Basándonos en nuestra experiencia asociacionista, pretendemos encauzar nuestras inquietudes dentro de un marco en el que la colaboración, la tolerancia y el respeto de todos los socios hagan posible un trabajo en equipo en el que sólo tengamos las limitaciones que nuestra capacidad nos imponga. Presentacion La elección del Museo Arqueológico del Castillo de San Antón como centro de trabajo, viene dada por el especial interés que tenemos en que todas las actividades desarrolladas en torno al campo de la arqueología tengan el apoyo y la divulgación que creemos se merecen, tanto en el terreno del estudio e investigación del patrimonio arqueológico, como en el de su conservación y divulgación, apoyo que no siempre se produce como sería de desear, ni por parte de la opinión pública, ni por parte de las instituciones competentes. Una vez que se redactaron y fueron aprobados los correspondientes estatutos que han de regir esta Asociación, visitamos al Concejal de Educación y Cultura del Ayuntamiento de A Coruña, de quien depende directamente el Museo Arqueológico, para darle cuenta de la constitución de la Asociación antes de su presentación pública. Esta presentación ante los medios de comunicación se llevó a cabo el pasado día 4 de Abril en la sala de prensa del Rectorado de A Maestranza. Al acto acudieron cuatro de los ocho miembros de la Junta Directiva, así como el director del Museo Arqueológico Xosé María Bello, que en todo momento ha respaldado nuestra iniciativa. Hicimos coincidir la presentación con la inminente celebración en la Domus del décimo Congreso de la Federación Española de Amigos de los Museos, los días 7, 8 y 9 de Abril, bajo el lema "O museo reflexo do seu tempo", al que aprovechamos para asistir y darnos a conocer entre las setenta agrupaciones de este tipo que existen en España. Fruto de esta presentación, que tuvo difusión en la prensa escrita y en la radio durante ese día y los siguientes, fueron las numerosas llamadas que se produjeron pidiendo información y manifestando ya muchas de ellas su deseo de inscribirse en la Asociación. También dentro de la buena acogida que estamos teniendo, queremos resaltar la donación de una colección de cincuenta hermosas diapositivas del Castillo de San Antón y sus alrededores realizadas por D.Santiago Díaz-Pache Montenegro, a quien desde aquí agradecemos sinceramente su regalo, así como la amable carta de felicitación y apoyo que adjuntó con su obsequio.

Unhas verbas do director do Museo Arqueolóxico
José María Bello Diéguez

Na illa de San Antón hai un museo que aos seus trinta e dous anos, tras unha infancia inxenua, unha turbulenta adolescencia e unha fecunda xuventude, vaise acercando á madurez. Nel se conservan restos, testemuñas das sociedades antigas. Nel se estudan, e desde él téntase difundir o coñecemento producido. Moitas veces, demasiadas, o mesmo que ocurre con otras actividades productoras de coñecemento e coa ciencia en xeral, dase un divorcio de feito entre os profesionáis do patrimonio histórico e o público, incapaz de traspasar as xergas especializadas que se lle presentan coma un muro de lenguaxe críptica para uso interno dos habitantes da Torre de Marfil. O museo non se concibe hoxe se non é como un lugar de comunicación, un vehículo de traducción dos antigos e novos saberes a unha linguaxe que responda aos intereses, ás curiosidades, ás necesidades do público que é, pola súa parte, o que lle da sentido á actividade científica. De nada sirve o incremento do coñecemento se éste non chega ao público, o seu lexítimo propietario. A illa de San Antón non pode vivir sin un bote que a achegue á terra firme, que sirva de ponte entre o museo e o seu público, real ou potencial. Así nace hoxe esta nova Asociación de Amigos do Arqueolóxico. Do Museo Arqueolóxico e do arqueolóxico en sí; do feito arqueolóxico, dos monumentos, dos obxectos, da interpretación, da ciencia que nos permita acercarnos aos tempos e ás sociedades de hai séculos, de hai milenios, rompendo a maldición que os condenaba ao definitivo esquecemento. Pero tamén amigos do público, capaces de esixir e, non teño dúbidas, de lograr, que o museo sexa quen de trasmitir ese coñecemento dun xeito vico e atractivo á vez que riguroso. Sentíase a necesidade desta Asociación. Polo Museo, e polo Arqueolóxico, un patrimonio en perenne perigo de extinción. Traballemos xuntos por eles. Toda a amizade é boa, e nada hai máis ledo que o necemento dunha nova amizade. Desde esta ledicia, con esperanza, sede benvidos a San Antón, amigos.